Adam Maher achter een obscuur stationnetje in een lichtblauwe Nissan Micra – bj. ’87 – terwijl je alleen zijn bescheten hoofd ziet en de rest van zijn op het punt van ontknapen hangende jongenslijf verscholen gaat onder een naakte homp vormeloos Antilliaans vlees vol putten, littekens en striemen. Kijk, zo hadden we na het verraad

De wereld staat in de hens. Eigenlijk heeft het totaal geen zin meer om aan het nieuwe jaar te beginnen. Wat een rotstreek. Dat iemand ons zo bij de veter kan hebben, zeg. Wie had dit kunnen bedenken, hij mag overal, in elk land aan de slag, behalve hier! Tenzij weer bij ons, natuurlijk.

Opgezadeld met ontelbare beste wensen van evenzovele fletse mensen kijken we nu weer kok- dan wel reikhalzend uit naar de herstart van de competitie. Een nieuwe, halve ronde en dus nieuwe hele kansen voor Castaignos. Alweer. De grote vraag blijft of ze aanstonds wel aan deze technisch zwakke en motorisch niet geheel gelukte spits besteed

Het is bijna gedaan met dit jaar, de winterstop breekt aan hoewel het buiten nog dagelijks 11 graden is. Waslappenwinters. Een blik op de ranglijst leert ons stervelingen dat FC Twente de voorlopige nummer drie is van Nederland. Dat is niet best vergeleken met de afgelopen twee seizoenen, toen de club halverwege ondanks afzichtelijk klotenvoetbal

‘Teveel, aanzienlijk meer dan nodig, anders gezegd,’ antwoordde ik onlangs in de supermarkt, waar een andere kritische supporter van Twente – je weet nog, die ene, – samen met ondergetekende het wel en meer in het bijzonder het wee van de club de revue passeren liet. Niet ver van de biefstukken in het koelvers-segment. Mooi