Er zijn weinig boeken die vergelijkbaar zijn met ’s Nachts doe ik alsof van Annette Pas. Haar debuut is verrassend, bijzonder én bizar. Het leest makkelijk weg, mede dankzij de humor van de schijfster, maar als lezer kon blogger Marjolein de Wit zich totaal niet inleven in het hoofdpersonage Liesbeth.
Liesbeth is een jonge vrouw die wil trouwen met haar man Paulus. Ze hebben een schitterend huis mét garage, maar moeten daarvoor een torenhoge hypotheek ophoesten en hijgt de crisis in hun nek. Toch wil Liesbeth koste wat kost dit droomplaatje behouden, waar natuurlijk ook nog een paar kinderen bij horen. Alleen wil het in bed niet vlotten: ze heeft nog nooit een orgasme gehad. Je zou zeggen dat er wel ergere problemen bestaan, maar Liesbeth is de wanhoop nabij. Ze besluit haar oude, mysterieuze schoolvriendin Philomene op te zoeken. Zij weet wél hoe ze het Liesbeth kan behagen.
Het ene bizarre tafereel na het andere volgt. Liesbeth gaat een dubbelleven leiden, waarin ze ’s nachts bij Philomene is, enkel om de treurige thuissituatie te ontlopen. Want Paulus raakt zijn baan kwijt waardoor het stel de hypotheek niet meer kan betalen. Om zijn frustraties te uiten, gaat hij aan de haal met zweepjes, blinkddoeken en handboeien, in de veronderstelling dat Liesbeth hier ook van geniet. Het tegendeel is waar, maar geen denken aan dat zij hier iets over zegt. Want stel je voor dat Paulus daardoor bij haar weggaat: dan valt haar hele droom (en dat van haar moeder) om ‘huisje boompje beesje’ te stichten in duigen.
Liesbeth doet er dus alles aan om dit te behouden en gaat over tot krankzinnige daden en gedachten. Deze zijn te luchtig geschreven om er een diepgaand verhaal van te maken, waardoor het niet weet te raken. Ik las vol ongeloof hoe Liesbeth denkt en handelt. Bovendien miste ik citaten van Paulus. Hij komt weinig tot niet aan het woord en dat is jammer, want zo blijft het verhaal op de vlakte. Het lijkt alsof Liesbeth in een soort roes zit, vooral tijdens het slot van het boek, wanneer ze Philomene in haar kelder opsluit. De reden waarom ze dat doet is ronduit belachelijk. Het is overduidelijk dat Liesbeth psychotisch is en opgenomen moet worden.
Het boek eindigt tragisch en het hele droomplaatje van Liesbeth is verleden tijd. Als ze eens een keer haar mond had open gegaan, had gezegd wat ze van de situatie vond, dan was het schip misschien nog te redden. Door de humor van Pas leest ’s Nachts doe ik alsof lekker weg, maar het heeft mij niet mee kunnen nemen in het verhaal.
Tekst: Marjolein de Wit
[isbn]9789044622669[/isbn]
Lees ook:Daten met een wekker in de hand…
Lees ook:Let’s Talk About.. Seks, Schaamhaar, Scharrels en meer..
Lees ook:Boekenblog leest aangrijpende verhaal van Malala
Lees ook:Smiley: een waargebeurd verhaal over de StreetMaffia
Lees ook:Marleen Janssen: Liefde en ergernis tussen moeder en zoon